Հունվարի 25-29 անցկացվող ԵԽԽՎ ձմեռային նստաշրջանին հայկական պատվիրակությունն ակտիվորեն է պատրաստվում: Հունվարի 26-ի լիագումար նիստին կքննարկվի միանգամից երկու հակահայկական զեկույց. «ԵԽԽՎ-ն այնպիսի մի ճակատ է ու ճակատային գիծ, որտեղ հարվածներն ու հակահարվածները անընդհատ են»,- ասում է ԱԺ փոխնախագահ Հերմինե Նաղդալյանը։ ԲՀԿ խմբակցության ղեկավար Նաիրա Զոհրաբյանը կարևորում է, որ կարողանանք հատ-հատ աշխատել ԵԽԽՎ այն պատգամավորների հետ, ում դեռեւս չեն հասցրել գնել։ Աղմկահարույց զեկույցներից մեկում, որի հեղինակը բրիտանացի Ռոբերտ Վոլտերն է, կոչ է արվում Հայաստանին՝ դուրս բերել հայկական զինուժը Լեռնային Ղարաբաղից և մյուս տարածքներից, հաստատել այդ տարածքներում Ադրբեջանի լիակատար ինքնիշխանություն: Մյուս զեկույցը, որի հեղինակը բոսնիացի Միլիցա Մարկովիչն է, վերաբերում է ԼՂՀ Սարսանգի ջրամբարին եւ կրում է «Ադրբեջանի սահմանամերձ շրջանները միտումնավոր զրկված են ջրից» խորագիրը: Հերմինե Նաղդալյանի խոսքերով՝ ադրբեջանական կողմը հատկապես մեկ տարվա ընթացքում առավել ակտիվացավ, երբ ԵԽԽՎ-ում Ղրիմի հետ կապված ՌԴ նկատմամբ կիրառվեցին պատժամիջոցներ. «Այդ ընթացքում ադրբեջանցիները փորձել են թե մեր նկատմամբ փաստաթղթեր նախաձեռնել, թե մեզ վերաբերող փաստաթղթերում մեզ համար ոչ նպաստավոր կետեր եւ մտքեր, նախադասություններ ու հոդվածներ մտցնել։ Գագաթնակետը եղավ այն, որ իրենց ժողովրդավարական ինստիտուտներին վերաբերող փաստաթղթի մեջ, որի մեջ մենք փոքրիշատե դիստանցիա ենք ցույց տվել, շատ ակտիվ չենք մասնակցում, անգամ այդ փաստաթղթի մեջ փորձ արեցին մտցնել ձեւակերպում, որը անբարենպաստ լինի ՀՀ-ի համար»։ Ըստ նրա՝ ԵԽԽՎ-ն 10 տարին մեկ նման անդրադարձեր անում է՝ 2005թ. եղավ 14.16 հակահայկական բանաձեւը. «Պարզապես ստացվեց այնպես, ինչպես նախագահ Ալիեւն է սիրում ասել՝ կլաչոկ բումագի: ԵԽԽՎ-ն արտադրեց այդ կլաչոկ բումագին: Մենք ուրախ չենք ու չենք ողջունում այն հանգամանքը, որ ԵԽԽՎ-ն իր նշաձողը այդքան իջեցնի, որ սկսի արտադրել այդպիսի անպիտան թղթեր: Իհարկե, այդ թղթերն ունեն որոշակի քաղաքական նշանակություն, եւ երբ դրանց դոսիեն մի քիչ շատանում է, իրենք կարող են նախեւառաջ օգտագործման առարկա դառնալ նույն ադրբեջանցիների համար եւ իրենք կարող են բերել նրան, որ կարծրանում են դիրքորոշումները բանակցային գործընթացներում»: Արդյոք հայկական պատվիրակությանն աջակցո՞ւմ են մեր դիվանագետները։ Նաիրա Զոհրաբյանը նշում է. «Պառլամենտական գործունեությունը մի նրբություն ունի՝ երբ ԵԽԽՎ-ում այս կամ այն պատգամավորի հետ հանդիպում է տվյալ երկրում մեր դեսպանը, դա նրանք առանձնապես լավ չեն ընդունում: Իրենք դա համարում են գործադիրի կողմից իրենց վրա որոշակի ճնշում: Շատ ավելի արդյունավետ է, երբ պատգամավորի հետ խոսում ու աշխատում է անձամբ տվյալ երկրի պատգամավորը»: Հայկական պատվիրակության անդամները վստահեցնում են, որ ամեն ինչ կանեն, որ ԵԽԽՎ պատգամավորների մեծամասնությունը հունվարի 26-ին դեմ քվեարկի հակահայկական բանաձեւերին։